Wyoming to dziewiąty pod względem obszaru, a jednocześnie najmniej zaludniony stan Ameryki. Zamieszkuje go zaledwie 460 tysięcy osób. Wyoming to klasyczna kraina kowbojów. To tutaj powstała legenda o Dzikim Zachodzie, utrwalona w takich westernach, jak: „W samo południe”, „Siedmiu wspaniałych” i wielu innych. Liczne sale tańca z muzyką country, magazyny z odzieżą dla farmerów czy ciągle organizowane tu rodeo przywołują obraz kraju bez granic, jakim była niegdyś Ameryka. Wszędzie można się natknąć na stanowy emblemat – wizerunek wymachującego kapeluszem kowboja na wierzgającym koniu. Głównym celem wypraw turystycznych jest północne Wyoming. Rocznie ponad trzy miliony osób kieruje swe kroki do bulgoczących hydrotermalnych terenów Parku Narodowego Yellowstone oraz pobliskiego Grand Teton National Park, w którym podziwiać można strome, skaliste góry. Kierując się na wschód od Yellowstone, w stronę granicy z Dakotą Południową, spotyka się nieregularne pasma Bighorn, przyjemne miasteczka, jak na przykład Cody czy Buffalo (prawie żywcem wyjęte z westernu) oraz niesamowitą skałę Devils Tower (Diabelska Wieża).
Cheyenne
Stolica stanu, Cheyenne, jest właściwie jedynym godnym uwagi miastem na południu stanu. Leży w sercu żyznej prerii, która jest czymś niezwykłym wobec jałowych gór i pustyni pokrywających większą część regionu. Miejscowość słynie z największego na świecie rodeo pod gołym niebem oraz dorocznych obchodów Cheyenne Frontier Days (Dni Pogranicza). W czasie trwającego dziewięć dni festiwalu odbywają się koncerty największych gwiazd muzyki country, parady, wyścigi wozów pionierskich i pokazy lotnicze, a do tego wszystkiego na śniadanie rozdawane są darmowe naleśniki. Odbywa się tu również Old Cheyenne Gunfight, kiedy rewolwerowcy odgrywają scenki z burzliwego pierwszego dziesięciolecia istnienia miasta. Miasto jest silniej powiązane ekonomiczne z Omaha czy z Denver niż z resztą stanu Wyoming. Fakt ten podkreślali mieszkańcy znajdującego się nieco dalej na północ Casper – ośrodka nafciarzy – bez powodzenia starając się, by siedziba władz stanowych została przeniesiona do ich miasta.
Laramie
Leżące na zachód od stolicy i mniejsze od niej Laramie to typowa wiejska miejscowość przygraniczna, ale za wiktoriańskimi fasadami śródmieścia kryją się obce dla krainy rodeo knajpki wegetariańskie, gabinety odnowy biologicznej, sklepy z płytami rockowymi i antykwariaty. Taki charakter nadaje miastu obecność University of Wyoming, którego kampus rozciąga się na wschód od centrum. Główną atrakcją leżącego na zachód od miasta ciekawego Wyoming Territional Park jest dawne więzienie stanowe. W pięknie odnowionym budynku umieszczono między innymi ekspozycje poświęcone Dzikiemu Zachodowi i kobietom Wyoming. W zbiorach znalazły się też poświęcone podobizny więźniów. Jednym z nich był osławiony Butch Cassidy, który przesiedział tu osiemnaście miesięcy, od 1896 roku, za kradzież bydła (przestępstwo popełniane przez większość uwięzionych).
Nie byłoby powodu, dla którego warto zatrzymać się w maleńkim leżącym wśród prerii miasteczku Rawlins, 160 kilometrów na zachód od Laramie, gdyby nie jedno niezwykłe miejsce – budynek Wyoming Frontier Prison. Ogromny budynek, spełniający swą funkcję do 1981 roku, z zaniedbanymi ścianami i korytarzami, w których każdy dźwięk odbija się ponurym echem, samym swym widokiem przyprawia o gęsią skórkę. Dojmujące wrażenia, jakie wzbudza to miejsce, potęgują fascynujące biografie i anegdoty opowiadane przez nadzwyczajnych przewodników. Najbardziej wstrząsającym doznaniem okazuje się widok komory gazowej używanej w latach 1937-1965.
Trasy prowadzące z południowego Wyoming do parków narodowych Grand Teton i Yellowstone omijają Wind River Mountains, najdłuższe i najwyższe pasmo górskie tego stanu. Szkoda, bo jest to jeden z najpiękniejszych i najciekawszych dla turystów pieszych obszarów. Szczyty można obserwować od wschodu, jadąc przez Wind River Indian Reservation. Ten rezerwat Indian, leżący w cieniu ośnieżonych szczytów, zajmuje zapomniany przez cywilizację rozległy obszar zachodnio – środkowego Wyoming. Rezerwat – jedyny na terenie stanu – ciągnie się około 112 kilometrów od naturalnego uzdrowiska Thermopolis na wschodzie, przez jałowe pastwiska i bogate w rudy uranu suche ziemie, po Dubois na zachodzie. Rezerwat utworzono w 1863 roku dla wschodniego odłamu Szoszonów. Wkrótce stał się on również domem dla pochodzących z północy Indian Arapaho.
Devils Tower
Chociaż Kongres Stanów Zjednoczonych już w 1906 roku ustanowił Devils Tower (Diabelską Wieżę), usytuowaną w dalekiej północno – wschodniej części Wyoming, pierwszym w kraju pomnikiem przyrody, to jednak dopiero fantazja Stevena Spielberga, który umieścił tu lądowisko przybyszów z kosmosu w filmie „Bliskie spotkania trzeciego stopnia”, sprawiła, że ta dziwaczna, mierząca 264 metry wysokości skała wulkaniczna okryła się sławą. Legenda Siuksów głosi, że skalna wieża powstała, gdy trzy dziewczyny, uciekając przed rozjuszonym niedźwiedziem, wskoczyły na duży głaz. Uratował je wielki bóg – widząc je w nieszczęściu, sprawił, że skała zaczęła rosnąć w górę. Bruzdy widniejące na powierzchni skalnej kolumny to ślady pazurów zdesperowanego niedźwiedzia, usiłującego wdrapać się na szczyt.
Gęsto zalesione potężne pasmo Bighorn wznosi się nad równinami na wysokość ponad 2700 metrów n.p.m. Sterczące ponad granicą lasu najwyższe szczyty wydają się zupełnie nagie na tle okrytych ciemną zielenią niższych gór. Znajduje się tam Bighorn Canzon National Recreation Area (Narodowa Strefa Rekreacyjna w Kanionie Bighorn). usiany czerwonymi skałami obszar rozciąga się po obydwu stronach granicy stanów Wyoming i Montana.
Cody
Wyjątkowo atrakcyjne miasteczko Dzikiego Zachodu, Cody, zostało założone przez samego Buffalo Billa (prawdziwe nazwisko to Cody). Przy głównej arterii, szerokiej i zakurzonej Sheridan Avenue, czeka mnóstwo sklepów z pamiątkami i odzieżą farmerską. Podczas dorocznego święta Cody Stampede, obchodzonego czwartego lipca, ulica ta staje się wielką areną dla parad i rodeo. Największy w Stanach zbiór przedmiotów związanych z historią Zachodu Ameryki prezentuje Buffalo Bill Historical Center. Muzeum to przechowuje pamiątki związane z Williamem Codym: broń, prezenty od europejskich mężów stanu, plakaty, odzież i tanie powieści. Muzeum zapoznaje z epoką Pony Express, wojny secesyjnej, walk z Indianami i Wild West Shows (cyrkowe przedstawienia z Dzikiego Zachodu).
Yellowstone
Co roku Park Narodowy Yellowstone, najstarszy i największy (nie biorąc pod uwagę Alaski) w Ameryce, odwiedzają miliony turystów, napawających się cudownym górskim pejzażem i bogactwem natury, a przede wszystkim oglądających nadzwyczajne zjawiska hydrotermalne. Obszar parku zamyka się w prostokącie 100 na 80 kilometrów w północno – wschodniej części Wyoming oraz – w niewielkim fragmencie – na terenie stanów Idaho i Montana. Park rozciąga się wokół wyniesionego na około 2300 m n.p.m. płaskowyżu, z geologicznego punktu widzenia będącego kalderą, czyli pozostałością po erupcji wulkanu, która nastąpiła około 600 tysięcy lat temu. Na tym obszarze skupia się ponad połowa wszystkich czynnych na ziemi gejzerów. Efektownie wytryskuje z nich pod wysokim ciśnieniem gorąca woda, która wcześniej opadła w postaci deszczu albo śniegu i przesączyła się w głąb ziemi. Tysiące fumaroli wyrzucają obłoki pary, w błotnych kotłach bulgocze maź z rozpuszczonej przez kwas gliny, z ziemi tryskają gorące źródła.
Różnorodne barwy Wielkiego Kanionu rzeki Yellowstone, kryształowo przejrzyste wody jeziora Yellowstone, łąki pełne polnych kwiatów, tęczowe zbiorniki wody wokół gejzerów, podziemne łoskoty, bulgoczące błotne sadzawki, para sycząca na górskich zboczach, woń siarkowych oparów oraz stale obecne łosie, włóczące się niedźwiedzie, stada jeleni wapiti, bizony o gęstych brodach i wszędobylskie świstaki – to wszystko tworzy fascynujący obraz, który na długo pozostaje w pamięci. Miejsce to jest bardzo popularne. Aby odczuć uroki parku, trzeba smakować go powoli, a wizytę starannie zaplanować. Najważniejsze jest, by przyjechać tu przynajmniej na trzy dni.
W Parku Narodowym Grand Teton, zajmującym 80 kilometrów pomiędzy Yellowstone a Jackson, góry o regularnym stożkowym kształcie są równie malownicze, jak zadeptywane przez turystów sąsiednie pasma, a wizyta w nich może okazać się czymś więcej niż tylko przystankiem w drodze na południe. Grand Teton National Park założono w 1929 roku. W pejzażu dominują poszarpane, wyrzeźbione przez lodowce szczyty Teton Range, wznoszące się stromo ku niebu.
Park zajmuje powierzchnię około 124 hektarów. Po stronie zachodniej na odcinku 64 kilometrów otaczają go najmłodsze wzniesienia w łańcuchu Gór Skalistych. Niektóre z nich nie mają nawet dziesięciu milionów lat. Najwyższy szczyt Grand Teton wznosi się na wysokość 4130 metrów. Krajobraz zmieniają trzęsienia ziemi, które nękają ten obszar od tysiąca lat, a lodowce wyżłobiły głębokie doliny między wzniesieniami. Nazwę Teton (po francusku „piersi”) nadali szczytom całkowicie pozbawieni damskiego towarzystwa francuscy raperzy.
U podnóża górskiego pasma ciągnie się łańcuch jezior, z którymi sąsiaduje porośnięta bylicą szeroka kotlina Jackson Hole, przecięta krętą Snake River (Wężowa Rzeka). Nad jej brzegami rosną wysokie topole i świerki, a do czystych wód ciągną zwierzęta i ptaki.
Jackson
Jackson to typowe miasteczko Dzikiego Zachodu, z drewnianymi chodnikami i stylowymi saloonami. Na główny plac miasta wiodą arkady ozdobione setkami jelenich rogów. Latem na placu kowboje popisują się siłą i zręcznością. Miasto chętnie odwiedzają ludzie bogaci i sławni. Nie brak tu eleganckich galerii sztuki, butików i kawiarenek.
W Wildlife of The American West Museum można podziwiać obrazy przedstawiające pejzaże i zwierzęta Ameryki, natomiast w Teton County Historical Center gromadzi się informacje i dokumenty związane z handlem futrami i historią miejscowych Indian. Ekspozycja w Jackson Hole Museum poświęcona jest dziejom osadnictwa w tym rejonie.
Zimą w okolicach Jackson są doskonałe warunki narciarskie, a trasy zjazdowe należą do najdłuższych w całych USA. Opady śniegu zaczynają się tu wcześniej niż w innych ośrodkach narciarskich i sięgają 254 centymetrów.
Na północnym krańcu miasta leży rezerwat łosi National Elk Refuge. Przebywa tu zwykle około dziesięć tysięcy zwierząt, które chronią się w zaciszu doliny przed surową górską zimą. Od połowy grudnia do marca strażnicy przyrody organizują w parku wycieczki, przejażdżki saniami zaprzężonymi w konie i wykłady połączone z obserwacją zwierząt.